Türk Halkbilimi Kulübü

05/10/2017

“Sözelliğin bağrında büyümeyen çocuklar da okuryazarlığa ulaşabilir. Buna kuşku yok. Fakat böyle durumlarda çoğu zaman çocuk okuma-yazmaya temkinli bir biçimde ya da şüpheyle yaklaşır, herhangi bir coşku hissetmeden bunları yeni ve yabancı süreçler olarak değerlendirir. Çünkü sözellik ve okuryazarlık. birbirinden tümüyle ayrı iki kategori değildir. Her ikisi de sesler ve anlamlar üzerine kuruludur. Her ikisi de bir şeyleri anlatmaya çalışır. Uygarlık tarihinde konuşmadan çok sonra ortaya çıkan okuryazarlık, sözellik aracılığıyla beslenir”. (Sanders, 1999)